Fiep

Een preoccupatie kan zowel voorkomen bij personen met als zonder autisme. Bij personen met autisme spreekt men ook wel van fiep of tic. In de DSM-vermelding (DSM IV) van autisme wordt preoccupatie vermeld in de diagnosecriteria.

Ingeval van autisme gaat het dan om beperkte, zich herhalende stereotiepe patronen van gedrag, belangstelling en activiteiten zoals blijkt uit ten minste één van de volgende:

1. Sterke preoccupatie met één of meer stereotiepe en beperkte patronen van belangstelling die abnormaal is ofwel in intensiteit ofwel in richting;
2. Duidelijk rigide vastzitten aan niet functionele routines of rituelen;
3. Stereotiepe en zich herhalende motorische manirismen (bijvoorbeeld fladderen of draaien met hand of vingers of complexe bewegingen met het hele lichaam)
4. Aanhoudende preoccupatie met onderdelen van voorwerpen.

Het stukje hiervoor komt rechtstreeks van de wikipedia pagina over pre-occupaties: http://nl.wikipedia.org/wiki/Preoccupatie

In mijn studentenhuis weten we allemaal wat de Fieps van elkaar zijn. Meestal zijn dit dan de fieps die bij numero 1 van het lijstje besproken worden. De een is helemaal harry potter gek, de ander houdt enorm van sprookjes en de volgende is weer een grote star wars fan. Mijn fiep is ook wel vrij duidelijk: kpop. Als ik begin met praten over dit onderwerp, zal het lang duren voor ik erover opgehouden ben. Want ja, het is nou eenmaal een interessant onderwerp :P Zoals jullie misschien al gezien hebben staat er onder elk van mijn posts een link naar een liedje. Vaak is dit ook kpop :)  Numero 2 van het lijstje herken ik ook enorm. Al ga ik naar de kerk, de bios, de supermarkt, het restaurant, ik moet voordat ik het gebouw inga mn geld minimaal 3x gecheckt hebben, ook al heb ik net gepind. Ik moet al mijn huiswerk op de volgorde doen waarop het is opgegeven, ik kan het niet op een andere manier en ik kan geen deadlines neerzetten. Numero 3 heb ik volgens mij nooit gehad. Ik ken iemand die vroeger fladderde, maar het nu heeft afgeleerd. Het lijkt me zwaar irritant om zoiets te hebben, dus ik ben blij voor deze persoon dat het over is :P Van Numero 4 heb ik ook geen last.

Toch hebben veel van de fieps die ik bij personen met ass ken te maken met gamen. D&D avonden worden frequent in de andere huizen van Stumass gehouden. En ook ik kom niet onder het gamen uit. Mijn vriend heeft een nieuw (oud) spel: HOMM 3, een enorm verslavend strategiespel.

http://www.heroesofmightandmagic.com/heroes3/heroesofmightandmagic3iii.shtml

You might want to try it too ;)
Dit was het voor nu, nog een leuk liedje ter afsluiting:

http://www.youtube.com/watch?v=ynH3BAeLq6Q

Buitenkunst

Jaja, dat was me toch een leuke laatste vakantie, buitenkunst in Drenthe! Met een gezellige groep van 6 Studenten en 2 begeleiders van Stumass zijn we naar het mooie Elp afgereisd, nouja, naar het bos dat erbij lag. Daar aangekomen hebben we de tenten opgezet, dat was een hele klus, en konden we de week beginnen. We verzamelden met zn allen op de tribune, natuurlijk met wijn en bier, wat niet echt goed viel, aangezien ik aangeschoten naar mn tentje terug ging :P Op de tribune kregen we het programma van die dag erna te horen, je kon dingen doen met dans, schrijven, theater en muziek.

Workshops die ik deze week gedaan heb zijn bijvoorbeeld de mini-opera, het schrijven over een imaginaire stad, het maken van een rokje en een beeldgedicht en natuurlijk het maken van een enorm kunstwerk met 20 personen, die ook in een van de huizen komt te hangen. Zelf durfde ik niet alleen naar de workshops, dus er ging altijd iemand van de groep, of een begeleidster, mee. In een workshop zit je samen met nog 20-70 andere deelnemers, die ook voor de workshop gekozen hebben. Het was best eng, aangezien het mensen waren die je niet kende, waarmee je ook soms moest samenwerken. Het waren echt heel verschillende mensen, van ouders, tot tieners/twintigers, die vaak wel alternatief waren (was leuk, ideeën opgedaan voor bijvoorbeeld kniekousen :P), tot oudere mensen, van alles zat ertussen. Deze mensen hoeven niet per se iets met die kunstvorm te maken te hebben, maar sommigen deden kunstacademie of zaten op het conservatorium. Wat dus heel belangrijk is op deze vakantie, is dat je niet schuw moet zijn voor mensen. Toch is dit enorm aan te raden voor mensen met ass die hun sociale skills willen verbeteren, zeker als dit onder begeleiding kan gebeuren. Wat er dus wel kan gebeuren, is dat mensen  zonder dat ze dat weten, je geloof en je ass belachelijk maken. Ik zat in een workshop over een gestoorde kunstenaar, darger genaamd. Hij zou een autist geweest zijn. We kregen opmerkingen zoals: dit kunnen echt alleen maar autisten zo en ja, autisten weten niet zo goed wat hun geslacht is. Ik dacht, wat zeg je mij nu? Ik niet weten hoe dat zit? Daarnaast waren er mensen bij het beeldgedicht die er de naam Jezus als scheldwoord gebruikten. Ik vind het echt respectloos tegenover mensen die in Hem geloven! Je gaat toch ook geen grappen over Mohammed of Allah maken? (waarschijnlijk omdat iedereen dan bang is voor revenge..., maargoed)

Naast de workshops, die in de ochtend en in de middag waren, waren er s avonds ook presentaties van die workshops en werd het programma voor de volgende dag bekend gemaakt. Daarna was  er een kampvuur, waar ik weinig van gezien heb omdat ik zo enorm moe was! Wat ik van het kampvuur gezien heb was heel gezellig. Veel mensen die met elkaar praten, live muziek, weerwolven en nog veel meer! Ook kon je naar het strand als je daar zin in had. Er was namelijk een enorm mooi bosmeertje met blauwgroen water, omringd door boven en dus ook omgeven door strand.

De begeleiding had voor ons een klein kookschema gemaakt. Elke dag zorgde er iemand samen met de begeleiding voor het eten, en twee anderen wasten af. 's middags na de workshops ging de koker dan samen met iemand van de begeleiding naar de winkel. Dit moet wel met de auto gebeuren, zo ook de reis heen kun je niet alleen met het ov maken. Tussen het ochtend en het middagprogramma is er pauze, waarin we lekkere wentelteefjes en omeletten maakten. Dichtbij ons zat het toiletgebouw, waar gratis warme douches waren en enkele wc's. Iets moeilijks op deze vakantie was, dat je geen plaats voor jezelf had. Er zijn wel enkele akkefietjes geweest, aangezien je toch met een groep heel de week opgescheept zit. Zelfs als je mensen al heel lang kent, kan dit het geval zijn. Je bent toch met elkaar op vakantie. Maar als het goed is mag dat de pret niet drukken, zelfs als er een vrouw van 31 is die je vriendje probeert af te pakken :P

Wat mij als asperger ook heeft geholpen, is de voorbereiding naar deze reis toe. De begeleiding heeft heel nauwkeurig aangegeven wat we moesten meenemen, hoe de reis zou gaan en hoe buitenkunst verloopt. Het onderzoeken van de site van de vakantie waar je heen gaat is ook iets heel handigs. 

Of dit dus een autivriendelijke vakantie is? Redelijk! Het aspect van de gestructureerde dag maakt het zeer autivriendelijk, maar je zult wel elke dag die uitdaging aan moeten gaan om en met je groepsgenoten om te gaan en met nieuwe mensen contact te krijgen, en niet te vergeten ook dingen te doen die buiten je comfort zone liggen (is vooral bij theater het geval geweest). Toch heb ik er zeeer van genoten. Op naar volgend jaar!!!

Voor meer informatie over buitenkunst, zie: http://www.buitenkunst.nl/

Het liedje dat deze vakantie veelvuldig voorkwam:

http://www.youtube.com/watch?v=9bZkp7q19f0

vrijgezellenfeest vriendin

Jawel, gisteren had ik mn eerste vrijgezellenfeest. Een vriendin van me gaat over enkele weken trouwen, en die ging natuurlijk verrast worden met een dagje Scheveningen! In Scheveningen stond een GPS-tour op het programma, waarbij verschillende opdrachten gedaan moesten worden. Opdrachten varieerden van ren een roltrap op tot verzamel vijf onderbroekenlabels. Jammer genoeg werkte het weer met zn hoosbuien niet mee en tot onze schrik kwamen we erachter dat we de eerste 4 opdrachten al niet meer konden doen omdat we ze voorbij waren gelopen. Toch hebben we er een leuke dag van gemaakt. Overal zagen we mensen die een vrijgezellenfeest hadden. Dit maakte me aan de ene kant wel droevig, aangezien ik ook graag getrouwd zou zijn, een huisje zou willen hebben en dan een lieve huisvrouw kon worden. Maar dit is nu eenmaal niet het geval...Hierna gingen we naar Delft om daar uit eten te gaan: Spareribs :) En natuurlijk kreeg onze vrijgezel ook nog een vreemd ijsje waarbij ze eerst moest likken en daarna moest shotten. Enfin, we reden terug naar onze woonplaats en thuisgekomen was ik helemaal leeg. Het zijn toch nieuwe plaatsen, nieuwe mensen, veel input van prikkels en er is natuurlijk  geen plaats waar je je kan afzonderen. Wat wel een goede tip kan zijn is naar het toilet gaan als je even je ruimte en rust nodig hebt. Het is natuurlijk alleen niet de bedoeling dat je daar heel de avond gaat zitten ;)  

Ik hoop dat onze vrijgezel een leuke middag/avond heeft gehad!

En natuurlijk voor mijn lieve lezertjes ook nog het liedje van deze blogpost:

http://www.youtube.com/watch?v=LUrUPzLm5SI